دکتر عرب پور افزود: در این پژوهش ابتدا نانوبلورهای نقاط کوانتومی با ابعاد مختلف سنتز شدهاند. برای ساخت سلولهای خورشیدی، در ابتدا، زیرلایه طرح دار شده با فرایند مناسب شسته شده است. لایه دوم، لایه انتقالدهنده از جنس پلیمر رسانا است که به روش لایه نشانی چرخشی با ضخامت 50 نانومتر بر روی زیرلایه قرار گرفته است. لایه سوم لایه فعال است که با استفاده از روش پوشش دهی چرخشی لایه نشانی میشود. برای اعمال عملیات شبکهای کردن، چندلایه ساخته شده در محلولی از عامل شبکه کننده در دمای 60 درجه سانتیگراد و در محیط خنثی قرار گرفته است. پس از تکمیل عملیات شبکهای شدن، لایهای 100 نانومتری از آلومینیوم به روش لایه نشانی تبخیری بر روی لایهها نشانده و ساخت سلول تکمیل شده است. سپس سلول برای مشخصه یابی تحت تابش خورشید قرار گرفته و بازدهی آن محاسبه شده است.
دانش آموخته دانشگاه در پایان اظهار داشت: شبکه ای کردن نقاط کوانتومی در ساختار هیبریدی منجر به بهبود انتقال بار در نانوذرات شده است. همچنین افزایش مقاومت لایه فتوولتائیک در برابر حلالیت و امکان ساخت چندلایههای نانوکامپوزیتی با حلال مشابه از جمله نتایج دیگر این تحقیق بوده است.
گفتنی است، نتایج این کار در مجلهی Electrochimica Acta با ضریب تأثیر 4/803 (جلد 222، سال 2016، صفحات 881 تا 887) چاپ شده است.