عنوان: بهینه سازی میزان جذب انرژی مجموعه ای از چاه های انرژی غیر خطی موازی برای یک سیستم یک درجه آزادی غیر خطی ارائهکننده: آقای مصطفی خزایی کوهیر استاد راهنما: دکترسیامک اسماعیل زاده خادم استاد ناظر داخلی اول: دکتر مجید ساده دل استاد ناظر خارجی اول: دکتر سعید باب نماینده تحصیلات تکمیلی: دکتر مجید ساده دل مکان: اتاق 215 تاریخ: 97/04/24 ساعت: 10:00
چکیده: یکی از بهترین روشها برای کاهش غیرفعال دامنه ارتعاشات یک سیستم، استفاده از چاههای انرژی غیرخطی میباشد. برخلاف سیستم کلاسیک جرم-دمپر تنظیم شده، چاههای غیرخطی نیازی به تنظیم شدن برای فرکانس خاصی نداشته و قادر به جذب انرژی برای محدوده فرکانسی بیشتری میباشند. با این حال، آنها برای تحریکهای محدودی تاثیرگذار هستند. برای غلبه بر این محدودیت و افزایش محدوده تاثیرگذاری، این تحقیق به بررسی و بهینهسازی چاههای غیرخطی انرژی میپردازد. کارایی چاه غیرخطی انرژی به شدت نسبت به تغییرات در شرایط بارگذاری و پارامترهای طراحی حساس میباشد. نشان داده شده است که کارایی چاه غیرخطی رفتاری ناپیوسته را در همسایگی آستانه فعالسازیاش از خود نشان میدهد. به همین دلیل، عدم قطعیتها باید در طراحی و بهینهسازی چاه غیرخطی درنظر گرفته شوند. این تحقیق به معرفی دو روش بهینهسازی تصادفی برای طراحی بهینه مجموعهای از چاههای غیرخطی موازی متصل به یک سیستم یک درجه آزادی غیرخطی، با لحاظ کردن عدم اطمینان در پارامترهای طراحی مانند ضریب فنر چاه غیرخطی و پارامترهای تصادفی مانند تحریک وارد شده به سیستم و مقایسه آن با بهینهسازی قطعی میپردازد. تابع هدف در روشهای بهینهسازی تصادفی شامل میانگین و انحراف از معیار کاراییها میباشد. چندین مسئله بهینهسازی شامل طراحی بهینه تعداد 1، 2، 3، 4، 5و 10 چاه غیرخطی موازی درنظر گرفته شده و حل میشوند. پارامترهای طراحی شامل ضریب فنر و نسبت جرم چاههای غیرخطی و پارامتر تصادفی سرعت اولیه وارد شده به سیستم میباشد. مشاهده میشود که بهینهسازی تصادفی باعث افزایش میانگین و کاهش انحراف از معیار کاراییها و در نتیجه طراحی پایدارتر چاههای غیرخطی انرژی میشود. با توجه به ساختار خاص مسائل از الگوریتم ژنتیک برای حل آنها استفاده میشود.
کلمات کلیدی: بهینهسازی تصادفی ، بهینهسازی قطعی ، چاههای غیرخطی انرژی موازی ، عدم قطعیت ، آستانه فعالسازی
|