جلسه دفاع: احسان قاسمی اصطهباناتی - مهندسي فرآيند
خلاصه خبر: جلسه دفاع از پايان نامه
عنوان پایاننامه: ساخت و ارزیابی غشاهای شبکه آمیخته پلی اتر بلاک آمید(پبکس) / مایع یونی، حاوی نانوذرات نقره، به منظور جداسازی گاز کربن دی اکسید از متان
در این پژوهش هدف اصلی ترکیب کردن ویژگی¬های برتر کوپلیمر پبکس 1657 مانند مقاومت بالای مکانیکی و تراوایی بالای گازی بویژه برای گازهای قطبی، با میل و چسبندگی مایع یونی 1-بوتیل-3-متیل ایمیدازولیوم تترافلوئوربورات و نانوذرات نقره با گاز کربن¬دی اکسید می باشد، که منجر به افزایش نفوذپذیری غشاها بمنظور جداسازی گاز کربن¬دیاکسید از گازهای سبک می¬شود. آزمایش های تراوایی گازی برروی غشاهای خالص، مرکب، شبکه¬آمیخته و سه جزئی توسط سیستم گازی در دمای 35 درجه سانتی گراد و فشارهای 2، 4، 6، 8 و 10 بار بر روی غشاهای ساخته شده انجام گرفت. همچنین غشاها توسط آنالیزهای FTIR-ATR، SEM، DSC و XRD مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که افزودن مایع یونی و نانونقره موجب کاهش کریستالینیتی غشاها شده، که درکنار میل و چسبندگی پلیمر، مایع یونی و نانونقره به گازهای قطبی بویژه گاز کربن¬دیاکسید، باعث ارتقای چشمگیری در ویژگی های انتقال گازی در غشاها شده است. نتایج حاصل از تراوایی و گزینش پذیری گازها در غشاهای سه جزیی ساخته شده نشان دادند که هم تراوایی و هم گزینش پذیری گاز کربندیاکسید نسبت به گازهای نیتروژن و متان در مقایسه با غشای خالص پبکس1657 افزایش چشمگیری داشت. همچنین مشخص شد که غشای بهینه ساخته شده، غشای سه جزیی پبکس1657/50 درصد مایع یونی، حاوی نیم درصد نانوذرات نقره بود. در این غشا در دمای 35 درجه سانتی گراد و فشار 10 بار، تراوایی گاز کربن دی اکسید از 110 (غشای خالص پبکس) به 180(غشای سه جزیی پبکس/50درصد مایع یونی/5/0 درصد نقره) رسید و بیش از 63 درصد افزایش مشاهده شد. همچنین گزینش پذیری غشای بهینه نسبت به غشای خالص پبکس برای گاز کربندیاکسید نسبت به متان از 20 به 61، و نسبت به نیتروژن این عدد از 5/78 به 5/187 ارتقا یافت، که به ترتیب مشمول 205 و 140 درصد افزایش بوده است. کلمات کلیدی جداسازی گازها، کربندیاکسید، تراوایی، گزینش¬پذیری، غشاهای مرکب و شبکه¬آمیخته.
22 دی 1395 / تعداد نمایش : 2681
|